بیتا کلینیک

آیا از تشخیص اطمینان دارید؟

یافته های مشخص در معاینه بدنی

کیست های موی ولوس فوراننده که معمولاً در دوران کودکی با ایجاد پاپول های بیشماری روی سینه و بازوهای خمشی وجود دارد. ضایعات منفرد و چندگانه نیز شامل بسیاری از مناطق دیگر ، از جمله صورت ، پشت ، شکم و لب های ولو توصیف شده است. اکثر ضایعات بدون علامت هستند و فقط نگران کننده زیبایی هستند. خارش گزارش شده است. کیستهای موی ولوس فوراننده معمولاً دارای پاپولهای قهوه ای یا قهوه ای صاف یا قهوه ای قرمز 4/1 میلی متری هستند و اختلالی در سطح اپیدرم ندارند. مواردی با ناف ، هایپرکراتوز و از بین بردن اپیدرم گزارش شده است.

 

شکل 1.

کیست های موی ولوس فوراننده بر روی قفسه سینه ، که به صورت پاپول های 2-3 میلی متر ظاهر می شود.

 

 

نتایج مورد انتظار مطالعات تشخیصی

ارزیابی هیستولوژیک نمونه برداری ، کیست های میدرمال را که توسط اپیتلیوم سنگفرشی طبقه بندی شده اند نشان می دهد (شکل 2). کیست ها حاوی کراتین لمینت و چند تار موی کوچک ولوس هستند (شکل 3). واکنش التهابی گرانولوماتوز ممکن است وجود داشته باشد.

 

شکل 2.

کیست موی Vellus. نمای کم توان کیست میدرمال.

 

 

شکل 3

کیست موی Vellus. نمای قدرت بالا که اپیتلیوم سنگفرشی طبقه ای و محتویات متشکل از کراتین ورقه ای و موهای بیشمار ولوس را نشان می دهد.

 

 

تأیید تشخیص

برخی اظهار داشتند که می توان با ایجاد برش در سطح کیست ها ، بیان مطالب و بررسی میکروسکوپی آنها با هیدروکسید پتاسیم ، تشخیص را تأیید کرد. وجود چندین تار مویی باعث تشخیص کیست های موی ولوس می شود.

 

مالتی پلکس استئاتوسیستوما همچنین ممکن است همراه با پاپولهای کوچک و کوچک متعددی باشد که روی بازوهای سینه و خم کننده پراکنده شده اند. Steatocystoma simplex و multiplex ممکن است حاوی موهای ولوس باشد. با این حال ، استئاتوسیستوماها حاوی لوبول های سباسه در دیواره کیست ها هستند و دارای یک پوشش کوتیکول صورتی نازک هستند. کیست های درموئید ممکن است حاوی مو نیز باشند. با این حال ، آنها به راحتی با وجود ساختارهای ضمیمه ای متعدد در دیواره کیست ها متفاوت می شوند.

 

چه کسی در معرض خطر ابتلا به این بیماری است؟

بیشتر موارد کیست های موی ولوس فوران که در دوران کودکی وجود دارد. با این حال ، موارد از دوران نوزادی تا بزرگسالی گزارش شده است.

 

علت بیماری چیست؟

علت شناسی

پاتوفیزیولوژی

پاتوژنز کیست های موی ولوس فاقد ابهام است. چندین نویسنده پیشنهاد کرده اند که وصل شدن فولیکول ولوس منجر به احتباس موی ولوس و اتساع کیستیک می شود.

 

گزارش موارد خانوادگی حداقل در بعضی موارد وجود یک ناهنجاری ژنتیکی احتمالی در فولیکول های ولو را نشان می دهد. بیشتر آنها ماهیتی پراکنده دارند ، اما گزارش هایی از وراثت اتوزوم غالب گزارش شده است. در حالی که شباهتهای هیستولوژیک بین کیستهای موی ولوس و استئاتوسیستوما وجود دارد ، بیان کراتین افتراقی بین دو موجود نشان می دهد که آنها مجزا هستند.

 

مفاهیم و پیامدهای سیستمیک

کیستهای موی ولوس فوران کننده نگران کننده لوازم آرایشی هستند و هیچگونه پیامد سیستمیک ندارند.

 

گزینه های درمان

درمان کیست های موی ولوس فوران اغلب نامطلوب است. خوشبختانه تا 25? موارد به طور خود به خود برطرف می شود. درمان جراحی با برش ، برش و درناژ یا تخریب توسط لیزرهای پوستی و ابراژن م effectiveثر است اما ممکن است منجر به ایجاد زخم غیرقابل قبول شود. درمان موضعی با رتینوئیدها و کراتولیتیک ها ممکن است در بعضی موارد مثر باشد اما به صورت کنترل شده ارزیابی نشده است. درمان پزشکی با ایزوترتینوئین و ویتامین A موثر نبوده است ..

 

رویکرد درمانی بهینه برای این بیماری

برخی از بیماران ، یا والدین آنها ، که با کیست موی ولوس فوران می کنند ، از تشخیص خود راضی می شوند و می دانند که ضایعات خوش خیم هستند. با این حال ، بسیاری از آنها ممکن است به دلیل نگرانی های زیبایی درخواست درمان کنند. در کودکی که کیستهای کوچک کوچک زیادی در سینه و بازوها ارائه می دهد ، به والدین توصیه می شود که در بخش قابل توجهی از بیماران ، وضوح خود به خودی رخ می دهد و "انتظار مراقب" مناسب است. استفاده از رتینوئیدهای موضعی (ترتینوئین 0.05? کرم روزانه یا تازاروتن 0.1? کرم روزانه) یا keratoytics (12? لوسیون اسید لاکتیک یا 10-20? کرم اوره) ، ممکن است فوایدی داشته باشد و بعید است آسیبی ایجاد کند.

 

برداشتن جراحی و روشهای تخریبی ممکن است به بیمارانی ارائه شود که ضایعات مداوم دارند و باعث پریشانی قابل توجه می شوند. ضایعات جدا شده و موضعی بسیار بیشتر قابل درمان با جراحی هستند. باید به بیمار توصیه شود که اسکار با هر روشی به احتمال زیاد وجود دارد و در ابتدا برداشتن یا تخریب تعداد محدودی از ضایعات مناسب است لیزر با لیزر با CO2 و ER: Yag استفاده شده است. بهبودی کوتاه است زیرا عود تقریباً همیشه نتیجه نهایی است.

 

مدیریت بیمار

کیستهای موی ولوس فوراننده به هیچ گونه مدیریت طولانی مدت نیاز ندارند. هنگام تصمیم گیری در مورد و نحوه درمان بیمار مبتلا به کیست موی ولوس ، بیمار ، والدین یک بیمار خردسال و پزشک باید مزایای درمان یک بیماری آزار دهنده از نظر زیبایی را در برابر هزینه و زخم های احتمالی درمان در نظر بگیرند.

یکی از عمل‌هایی که امروزه تقاضای فراوانی دارد، عمل لابیاپلاستی است. در این عمل پزشک با انجام روش‌های مختلف اقدام به عمل زیبایی اندام تناسلی زنان می‌پردازد. در این عمل که یکی از رایج‌ترین عمل‌های زیبایی واژن است، با روش‌های مختلفی شکل نافرم واژن که به دلایل مختلفی از قبیل افزایش سطح هرمون‌ها، زایمان و دیگر موارد، نافرم و نامتقارن شده است، زیبا می‌شود. اصولا زمانی یک واژن زیبا خواهد بود که لب‌های بیرونی پوشش دهنده خوبی برای لب‌های داخلی باشد، در صورتی که لب‌های داخلی از لب‌های خارجی واژن بیرون زده باشد، این عمل برای خانم پیشنهاد می‌شود. در این مقاله از سری مقالات عمل‌های لابیاپلاستی سعی کرده‌ایم در رابطه با این عمل اطلاعات کاملی در اختیار شما قرار دهیم.

عوامل موثر در افزایش جراحی زیبایی دستگاه تناسلی زنان

از آنجا که تقاضا برای لابیاپلاستی و سایر روشهای FCGS همچنان در حال افزایش است ، محققان درباره دلایل نظریه پردازی می کنند. اکثر جراحان و محققان پلاستیک اتفاق نظر دارند که هیچ دلیل عمده ای برای افزایش جراحی زیبایی واژن وجود ندارد. در عوض ، آنها به چهار عامل زیر به عنوان عوامل افزایش FCGS اشاره می کنند:

 

1) تغییر در شیوه های نظافت

"لابیاپلاستی با روندهای نظافتی ارتباط برقرار می کند ، جایی که زنان می خواهند همه چیز تمیز و مرتب و ساده باشد. این تمایل به زنانی دارد که از نظر ظاهری و همچنین فعال هستند. "

 

- David L Cangello ، MD ، جراح پلاستیک و متخصص لابیاپلاستی

 

یافته های یک مطالعه در سال 2015 که در مجله پزشکی جنسی منتشر شده است نشان می دهد 95? از دانشجویان دانشگاه نمونه گیری شده حداقل چهار بار در چهار هفته گذشته موهای عمومی خود را از بین برده اند. با داشتن ناحیه اصلاح شده در ناحیه عانه ، زنان به احتمال زیاد توجه خود را به ظاهر لب های خود معطوف می کنند.

 

2) تصاویر رتوش شده از دستگاه تناسلی در شبکه های اجتماعی

"تصاویر بسیار مرتب شده و بسیار روتوش شده در شبکه های اجتماعی و رسانه های اصلی ، بسیاری از زنان و مردان را با تصور کمی از محدوده واقعی دستگاه تناسلی خارجی زنان طبیعی روبرو کرده است."

 

- شریل ایگلسیا ، دکتر

 

در حالی که برخی از سایت های رسانه های اجتماعی برهنگی را ممنوع یا دلسرد می کنند ، برخی دیگر مقررات بسیار نرم تری دارند. به طور هم زمان ، درصد فزاینده ای از عکس های دستگاه تناسلی عکس "قبل و بعد" است. جراحان پلاستیک مشتاقند نتایج لابیاپلاستی خود را به نمایش بگذارند و عمل خود را ارتقا دهند.

 

3) تمرکز فزاینده بر ورزشکاری

وی گفت: "در حالی که داشتن چین و چروک های زیاد یا چند برابر از لبهای طبیعی امری طبیعی و طبیعی است ، برخی از خانم ها می توانند نسبت به اینکه لب هایشان از طریق لباس زیر شلوار یا لباس شنا به بیرون نگاه می کند ، خودآگاه باشند. زنان ممکن است هنگام پوشیدن شلوار یوگا ، هنگام رابطه جنسی یا نشستن روی صندلی دوچرخه احساس ناراحتی جسمی کنند. "

 

- کارن هورتون ، دکتر ، FACS ، FRCSC

 

سال 2016 میزبان افزایش 39 درصدی لابیاپلاستی بود. برخی از متخصصان لابیاپلاستی دلیل این افزایش در رویه ها را مشغولیت با کلاس های چرخش ، ورزش و ساخت "واژن طراح" می دانند. سایر جراحان لابیاپلاستی به شباهت های جمعیت شناختی موجود در بیماران اشاره می کنند. اکثر زنان متقاضی FGCS از نظر جسمی فعال هستند و از لحاظ ظاهری بسیار نگران هستند.

 

4) دیدگاه تحریف شده دستگاه تناسلی "طبیعی"

"هر زن متفاوت است ، و تنوع زیادی در موارد طبیعی وجود دارد. ممکن است یک زن بگوید "لبهای من بیش از حد بزرگ است" ، اما تغییرات طبیعی دارد ، بنابراین سوال این است که چرا آنها را آزار می دهد؟ "

 

- جفری S. پالمر ، MD ، FACS ، FAAP ، مدیر موسسه اورولوژی زیبایی

 

تصویر بد بدن اغلب در تصمیم گیری یک زن برای جستجوی FGCS نقش اساسی دارد. بسیاری از زنان ممکن است تصور نکنند که دستگاه تناسلی "طبیعی" چیست. برخی ممکن است احساس کنند امتداد یا بیرون زدگی لبهای لب آنها غیر طبیعی است. متخصصان پزشکی معمولاً فقط در صورتی جراحی را توصیه می کنند که لگن بزرگ شده در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند یا در هنگام رابطه جنسی مشکلی ایجاد کند.

 

ملاحظات نهایی

آماری که در بالا به آنها اشاره شد ، تصویری شگفت آور از محبوبیت روزافزون جراحی زیبایی واژن ارائه می دهد. شاید حتی چشم بازتر احتمال وجود زنانی باشد که درخواست FGCS کرده اند اما با توجه به ماهیت روش ، تصمیم می گیرند که آن را در یک نظرسنجی تأیید نکنند. با توجه به این احتمال ، FGCS حتی ممکن است محبوبیت بیشتری نسبت به مطالعات داشته باشد.

 

 

با توجه به افزایش محبوبیت FGCS ، ارائه دهندگان مراقبت های اولیه ، متخصصین زنان و جراحان پلاستیک باید آماده پاسخگویی به س questionsالات مربوط به جوان سازی واژن باشند. آنها باید دانش کافی در مورد FGCS داشته باشند و مایل به بحث در مورد مزایا و خطرات آن باشند. ما از شما دعوت می کنیم با ما تماس بگیرید تا بدانید که چگونه دستگاه های پزشکی یکبار مصرف ما می توانند به تقویت نتایج مثبت جراحی در بیماران مراجعه کننده به FGCS کمک کنند. ما امیدواریم که از تو خبری بشنویم!

این بیماری با نام عملی هموروئید شناخته می‌شود. در این بیماری مویرگ‌ها داخلی یا بیرونی مقعد دچار تورم می‌شوند و به این صورت دفع مدفوع برای بیمار بسیار سخت و دردناک خواهد شد. قسمت انتهایی دیواره مقعد به دلیل حساسیت زیاد و همچنین وجود مویرگ‌های زیاد در آن با کمی فشار آمدن و وجود عوامل دیگر مانند یبوست باعث می‌شود که تورم در این قسمت به وجود آید و بواسیر به این صورت تشکیل شود.

این قسمت از دهانه مقعد در هنگام دفع مدفوع اگر فرد دچار یبوست باشد بیش از اندازه دچار کشیدگی می‌شود که این کشیدگی باعث گشاد شدن عروق و همچنین پیچ و تاب خوردن این عروق می‌شود که در اصطلاح علمی به این اتفاق بواسیر یا هموروئید گفته می‌شود. وابسته به این که این بیماری در چه درجه‌ای وجود داشته باشد، راه‌های درمانی مختلفی برای آن تجویز می‌شود که در ادامه به بررسی درجه‌ و گرید‌های این بیماری خواهیم پرداخت.

بواسیر معمولاً به دلیل افزایش فشار به دلیل بارداری ، اضافه وزن یا فشار آوردن در حین حرکات روده ایجاد می شود. در دوران میانسالی ، بواسیر اغلب به یک شکایت مداوم تبدیل می شود. در سن 50 سالگی ، تقریباً نیمی از جمعیت یک یا چند مورد از علائم کلاسیک را تجربه کرده اند که شامل درد مقعدی ، خارش ، خونریزی و احتمالاً افتادگی (بواسیرهایی که از کانال مقعد بیرون زده اند) هستند. اگرچه بواسیر به ندرت خطرناک است ، اما می تواند یک نفوذ مکرر و دردناک باشد. خوشبختانه در مورد بواسیر می توان کارهای زیادی انجام داد.

 

بواسیر چیست؟

به یک معنا ، همه بواسیر (یا شمع) دارند ، یعنی خوشه های بالش مانند رگ هایی که درست در زیر غشاهای مخاطی قرار دارند و در پایین ترین قسمت راست روده و مقعد قرار دارند. حالتی که اکثر ما بواسیر (یا شمع) می نامیم ، هنگامی ایجاد می شود که آن وریدها متورم و منبسط می شوند ، مانند رگ های واریسی در پاها. از آنجا که رگهای خونی درگیر باید به طور مداوم با نیروی جاذبه مبارزه کنند تا خون به قلب برسد ، برخی از مردم معتقدند که بواسیر بخشی از هزینه ای است که برای موجودات قائم پرداخت می کنیم.

 

بواسیر دو نوع است: بواسیر داخلی که در راست روده پایین اتفاق می افتد و بواسیر خارجی که در زیر پوست اطراف مقعد ایجاد می شود. بواسیر خارجی ناراحت ترین است ، زیرا پوست روی آن تحریک شده و فرسایش می یابد. اگر لخته خون در داخل بواسیر خارجی ایجاد شود ، درد می تواند ناگهانی و شدید باشد. ممکن است یک توده در اطراف مقعد احساس کنید یا ببینید. لخته معمولاً حل می شود و پوست اضافی (برچسب پوست) باقی می ماند که ممکن است دچار خارش یا تحریک شود.

 

بواسیر داخلی حتی بدون ایجاد خونریزی بدون درد است. به عنوان مثال ، ممکن است خون قرمز روشن بر روی دستمال توالت یا در حال چکیدن در کاسه توالت مشاهده کنید. بواسیر داخلی نیز ممکن است افتاده ، یا فراتر از مقعد گسترش یابد ، و باعث چندین مشکل احتمالی شود. وقتی بواسیر برجسته شود ، می تواند مقادیر کمی مخاط و ذرات ریز مدفوع را جمع کند که ممکن است باعث تحریک به نام خارش داخلی شود. پاک کردن مداوم برای رفع خارش می تواند مشکل را بدتر کند.

چه عواملی باعث بواسیر می شوند؟

به طور سنتی ، بواسیر با یبوست مزمن ، کشیدگی هنگام حرکات روده و نشستن طولانی مدت در توالت همراه است - همه اینها با جریان خون از منطقه به داخل و خارج از آن تداخل می کند و باعث جمع شدن عروق و بزرگ شدن آن می شود. این همچنین توضیح می دهد که بواسیر در دوران بارداری ، هنگامی که رحم بزرگ کننده روی وریدها فشار می آورد ، رایج است.

 

مطالعات جدیدتر نشان می دهد که بیماران مبتلا به بواسیر دارای استرس کانال کانال مقعدی بالاتری هستند - به این معنی که عضله صاف کانال مقعدی بیشتر از حد متوسط ??است (حتی در صورت فشار نیاوردن). یبوست به این مشکلات اضافه می کند ، زیرا فشار آوردن در هنگام حرکات روده باعث افزایش فشار در کانال مقعد شده و بواسیر را به سمت عضله اسفنکتر سوق می دهد. سرانجام ، بافت های پیوندی که بواسیر را پشتیبانی و نگه می دارند ، می توانند با افزایش سن ضعیف شده و باعث برآمدگی و افتادگی بواسیر شوند.

 

تشخیص بواسیر

بواسیر را می توان معمولاً از طریق شرح حال پزشکی و معاینه فیزیکی تشخیص داد. بواسیر خارجی به طور کلی آشکار است ، به خصوص اگر لخته خون ایجاد شده باشد. پزشک شما ممکن است معاینه رکتال دیجیتال را برای بررسی خون در مدفوع انجام دهد. او یا او همچنین ممکن است کانال مقعدی را با آنوسکوپ ، یک لوله پلاستیکی کوتاه که با روشنایی در راست روده قرار داده شده ، معاینه کند. اگر شواهدی از خونریزی مقعدی یا خون میکروسکوپی در مدفوع وجود داشته باشد ، ممکن است سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی انعطاف پذیر برای رد سایر دلایل خونریزی ، مانند پولیپ روده بزرگ یا سرطان ، به ویژه در افراد بالای 45 سال انجام شود.

 

درمان بواسیر

تسکین چشمگیر اکثر علائم بواسیر را می توان با درمان های خانگی ساده و بواسیر مشاهده کرد. برای جلوگیری از شعله ور شدن های گاه به گاه ، موارد زیر را امتحان کنید.

 

فیبر بیشتری دریافت کنید. از طریق غذا ، مکمل فیبر (مانند Metamucil ، Citrucel یا Fiber Con) یا هر دو فیبر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کنید. فیبر همراه با مایعات کافی ، مدفوع را نرم و دفع آن را راحت تر کرده و فشار را بر بواسیر کاهش می دهد. غذاهای سرشار از فیبر شامل کلم بروکلی ، لوبیا ، سبوس گندم و جو دوسر ، غذاهای غلات کامل و میوه های تازه است. مکمل های فیبر به کاهش خونریزی بواسیر ، التهاب و بزرگ شدن کمک می کنند. آنها همچنین ممکن است تحریک حاصل از قطعات مدفوع کوچک را که در اطراف رگهای حبس شده اند کاهش دهند. برخی افراد دریافتند که تقویت فیبر باعث نفخ یا گاز معده می شود. به آرامی شروع کنید و به تدریج میزان مصرف خود را به 25 تا 30 گرم فیبر در روز برسانید. همچنین ، مصرف مایعات را افزایش دهید.

 

ورزش. ورزش هوازی متوسط ??، مانند راه رفتن سریع 20-30 دقیقه در روز ، می تواند به تحریک عملکرد روده کمک کند.

 

زمان بردن. هنگامی که تمایل به اجابت مزاج دارید ، سریعاً به دستشویی بروید. منتظر نباشید تا زمان مناسب تری مدفوع می تواند پشت سر بگذارد و منجر به افزایش فشار و فشار شود. همچنین هر روز یک زمان مشخص را تعیین کنید ، مثلاً بعد از غذا ، چند دقیقه روی توالت بنشینید. این می تواند به شما کمک کند یک عادت منظم روده ایجاد کنید.

 

سیتز حمام sitz یک حمام آب گرم برای باسن و باسن است (این نام از آلمانی "sitzen" به معنای "نشستن" است). می تواند خارش ، تحریک و اسپاسم عضله اسفنکتر را تسکین دهد. داروخانه ها وان های پلاستیکی کوچکی را که روی صندلی توالت قرار می گیرد می فروشند ، یا می توانید در یک وان معمولی با چند اینچ آب گرم بنشینید. اکثر متخصصان بعد از هر بار اجابت مزاج و دو یا سه بار در روز ، حمام 20 دقیقه ای سیتز را توصیه می کنند. مراقب باشید که بعد از آن ناحیه مقعدی را به آرامی خشک کنید. به سختی مالش یا پاک نکنید. برای خشک شدن محل می توانید از سشوار نیز استفاده کنید.

 

به دنبال رفع موضع بواسیر باشید. کرم های بواسیر بدون نسخه که دارای بی حس کننده موضعی هستند می توانند به طور موقت درد را تسکین دهند. دستمال مرطوب جادوگر (Tucks) تسکین دهنده است و هیچ اثر مضر ندارد. یک بسته یخی کوچک که برای چند دقیقه در برابر ناحیه مقعد قرار می گیرد نیز می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. سرانجام ، نشستن روی کوسن به جای یک سطح سخت به کاهش تورم بواسیر موجود کمک می کند و از ایجاد بوسیله جدید جلوگیری می کند.

 

لخته را درمان کنید. وقتی بواسیر خارجی لخته خون ایجاد می کند ، درد می تواند آزار دهنده باشد. اگر درد قابل تحمل است و لخته بیش از دو روز وجود دارد ، درمان های خانگی علائم را انجام دهید در حالی که منتظر از بین رفتن خود به خودی آن هستید. اگر لخته اخیر باشد ، بواسیر می تواند با جراحی برداشته شود یا لخته را از ورید خارج کند و توسط یک جراح انجام شود.

 

جراحی لیفت سینه (Breast lift surgery) یکی از رایج‌ترین عمل‌های زیبا سازی بانوان است. در این عمل که با نام بالا بردن سینه افتاده نیز شناخته می‌شود پزشک متخصص زیبایی با استفاده از روش جراحی پوست اضافی سینه را حذف می‌کند و به این صورت باعث می‌شود سینه‌ها به مقدار زیادی به سمت بالا هدایت شوند و به اصطلاح سینه‌ها سفت شوند. این بالا رفتن و سفت شدن سینه‌ها باعث می‌شود تا سینه ظاهری زیباتری به خود بگیرد. افتادگی سینه در زنان اصولا در سنین بالا اتفاق می‌افتد که یک راه آسان و ارزان برای زیبا سازی پستان عمل لیفت پستان است.  در این شیوه عمل به هیچ عنوان بافتی از سینه برداشته نمی‌شود و تنها با ایجاد کشیدگی در پوست، سینه ظاهری زیباتری به خود می‌گیرد. افتادگی سینه و همچنین شل بودن آن‌ها باعث کاهش اعتماد به نفس و مشکلات مختلف دیگری می‌شود. در حال حاضر  جراحی زیبا سازی سینه یکی از پر طرفدارترین عمل‌های زیبایی در میان بانوان است.

 

تقویت سینه یکی از محبوب ترین روش های زیبایی در سراسر جهان از سالها پیش بوده و سال گذشته بالاترین روش جراحی در ایالات متحده بود. بسیاری از زنان پس از اقدامات تقویت سینه ، سطح اعتماد به نفس و شادی بسیار بالاتری را گزارش می کنند و اظهار داشتند که از نتایج جراحی های خود بسیار راضی هستند.

 

با این وجود قبل از جراحی ، یادگیری اینکه پس از جراحی چه انتظاری دارید و چه مدت طول می کشد تا بیمار کاملاً بهبود یابد ، می تواند بیماران را برای آمادگی بهتر برای آنچه می تواند یک تجربه تغییر دهنده زندگی باشد آماده کند.

 

بهبودی کامل چه مدت طول می کشد؟

توجه به این نکته مهم است که ، از آنجا که بدن هر زن منحصر به فرد است ، هیچ زمان مشخصی برای بهبودی وجود ندارد. با این حال ، بیشتر جراحان بر این باورند که بهبودی کامل می تواند به طور متوسط ??شش هفته طول بکشد و زنان ممکن است بعد از حدود یک هفته احساس کنند که کاملاً خوب هستند.

 

جراح شما قادر خواهد بود سلامت کلی شما را ارزیابی کند و قبل از انجام این عمل جدول زمانی مشخص تری به شما ارائه دهد.

 

مراحل بهبودی بعد از عمل

پس از عمل

بلافاصله پس از بیدار شدن از بیهوشی ، احتمالاً احساس گراس و زخم خواهید کرد. ممکن است کمی شبیه به خماری باشد اما این اثرات باید طی چند ساعت از بین برود. با این حال ، شما به شخصی احتیاج دارید که شما را به خانه برساند و یک شب با شما بماند.

 

پنج تا هفت روز اول

به طور معمول سه تا پنج روز اول ناراحت کننده ترین زمان است. پزشک شما به احتمال زیاد داروی مسکن را برای شما تجویز می کند و حتی ممکن است جراح شما برای کاهش ناراحتی در 72 ساعت اول ، تزریق درد یا پمپ درد را برای شما توصیه کند.

 

بعد از چند روز اول ، بیشتر خانم ها می توانند ناراحتی بعد از عمل را با مسکن های بدون نسخه کنترل کنند. بعلاوه ، اکثر زنان حدود یک هفته پس از عمل جراحی قادر به بازگشت به مشاغل میز کار هستند.

 

چند هفته آینده

پس از هفته اول ، بیماران تشویق می شوند که به آرامی به ورزش سبک و یک برنامه عادی روزانه بپردازند. ناراحتی باید در این مرحله کم باشد ، اما پزشکان به خانم ها توصیه می کنند از انجام فعالیت های سنگین یا ناخوشایند مانند دویدن ، اسب سواری یا تمرینات سخت خودداری کنند. بلند شدن سنگین نیز تا زمانی که بهبود کامل پیدا نکند ، دلسرد می شود.

 

به بیمارانی که مشاغل پرمشغله دارند توصیه می شود حداقل به مدت سه هفته از کار خارج شوند.

 

بهبودی کامل

در طی قرار ملاقات بعدی ، پزشک شما می تواند ارزیابی کند که در طول بهبودی شما پیشرفت کرده است.

 

به طور کلی ، بعد از دو ماه ، اکثر بیماران کاملا تمیز می شوند تا تمام فعالیت های طبیعی خود را از سر بگیرند.

 

 

بسیار مهم است که دستورالعمل های مراقبت از پزشک خود را به دقت دنبال کنید تا ایمپلنت های شما به درستی بهبود یابد و هیچ عارضه ای ایجاد نشود.